Εργοθεραπεία

Εργοθεραπεία

Κέντρο Λογοθεραπείας Διάλογος

Πεύκα - Ρετζίκι Θεσσαλονίκης


Εργοθεραπεία είναι η επιστήμη που βοηθά τους ανθρώπους να διεκπεραιώνουν τις καθημερινές τους δραστηριότητες που είναι σημαντικές σε αυτούς, ανεξάρτητα από την πάθηση ή την αναπηρία ή μειονεξία που πιθανά να αντιμετωπίζουν. Πιο συγκεκριμένα η παιδιατρική εργοθεραπεία ασχολείται με την λειτουργικότητα και την ικανότητα του παιδιού να αλληλεπιδρά στο σχολείο, στο σπίτι ή στην καθημερινότητα. Η εργοθεραπεία δεν είναι και δεν λειτουργεί σαν μάθημα. Η εργοθεραπεύτρια χρησιμοποιεί πολλά παιχνίδια, όπως μπάλες, πλαστελίνη, παζλ, κούνιες, τοίχο αναρρίχησης κ.α.

Ποια άτομα μπορούν να επωφεληθούν από την Εργοθεραπεία;

  • Κάποιο παιδί που δυσκολεύεται να αυτοεξυπηρετηθεί (ένδυση, απόδυση, σίτιση, τουαλέτα, κουμπιά, κορδόνια).
  • Κάποιο παιδί που δυσκολεύεται να υπολογίσει καλά τη θέση του σώματος του σε σχέση με τον χώρο, είναι αδέξιο ή πέφτει συχνά.
  • Ένα παιδί που δυσκολεύεται να κόψει με ψαλίδι, να κάνει παζλ ή να ζωγραφίσει.
  • Όταν ο γραφικός χαρακτήρας του παιδιού είναι άσχημος.
  • Όταν ένα παιδί είναι υπερκινητικό.
  • Κάποιο παιδί που δυσκολεύεται να πάρει μέρος σε ομαδικά παιχνίδια και παιχνίδια με κανόνες.
  • Όταν ένα παιδί δεν μπορεί να συγκεντρωθεί.
  • Ένα παιδί που δυσκολεύεται να χειριστεί μικρά αντικείμενα.

Πως βοηθά ο Εργοθεραπευτής ένα παιδί;

Ο Εργοθεραπευτής είναι ο άνθρωπος που θα δώσει με εγκυρότητα και αξιοπιστία απάντηση στις ανησυχίες των γονιών ή των οικείων προσώπων σχετικά με την κάθε πιθανή δυσκολία ενός παιδιού.Πρώτο βήμα της παρέμβασης είναι η αξιολόγηση.

Στην αξιολόγηση ο εργοθεραπευτής γνωρίζει το παιδί, και με κάποια αξιολογητικά τεστ που χρησιμοποιεί και παρακολουθώντας το παιδί σε κάποια παιχνίδια, κρίνει σε ποιους τομείς το παιδί χρειάζεται βελτίωση. Κατόπιν, ο εργοθεραπευτής ενημερώνει τους γονείς για τις παρατηρήσεις του, προτείνει σχέδιο θεραπείας, και μαζί καθορίζουν τους μακροπρόθεσμους στόχους και τη συχνότητα των θεραπειών.

Οι τομείς που παρεμβαίνει ο εργοθεραπευτής είναι:

  • η αδρή κινητικότητα (ισορροπία, τρέξιμο, συντονισμός άκρων)
  • η λεπτή κινητικότητα (σύλληψη μολυβιού, χειρισμός μικρών αντικειμένων, σχεδιασμό κίνησης δαχτύλων)
  • ο γνωστικός τομέας (συγκέντρωση προσοχή, χωροχρονικός προσανατολισμός, μνήμη, οργάνωση)
  • ο αισθητηριακός τομέας (ακουστική, αιθουσαίο ιδιοδεκτικό, οπτικό, ακουστικό σύστημα)
  • οι κοινωνικές δεξιότητες (βλεμματική επαφή, ακολουθία κανόνων)
  • ο τομέας της αυτοεξυπηρέτησης (ένδυση, απόδυση, σίτιση, προσωπική υγιεινή)
Share by: